Wat een dag!

Sommige dagen mogen wat mij betreft overgeslagen worden, juist op de drukste file dag van het jaar moet ik zo nodig Nederland doorkruisen. Van Hoofddorp naar Helmond is niet een afstand waar ik van wakker lig, reistijd nog minder maar dan heb je ineens een afgesloten A2 voor je liggen met een vertraging van meer dan een uur. Ik ging vol goede moed om 9 uur de deur uit en denk dat ik tijd genoeg heb om op mijn gemak rond 11 uur in Helmond aan te kunnen komen. Streep door de planning, bij Vinkeveen gaan de matrixborden al aan met 70km/h erop.

Nu ken ik Nederland alsof ik er geboren ben dus een alternatief was snel voorhanden, bij Vinkeveen van de A2 af en richting Hilversum. Dat is dan wel om maar niet zover dan meer dan een uur wachten op de A2. Buiten die Renault camperbus die voor mij reed om, die er 3 kilometer voor nodig had om de oorverdovende snelheid van 80 te bereiken, ging het voorspoedig. Net na Hilversum kan je dan de A27 nemen om bij Vianen weer de A2 te vervolgen. Hilversum was rustig dus dat ging goed, ik draai de A27 op en pang, vast in de file!

Waardeloos dacht ik maar het reed, niet te hard en soms stond ik stil maar verder was het vrij snel opgelost. Ergens tussen de auto’s voor mij spot ik een hele nette E38, natuurlijk gaat de linker baan weer eens langzamer dan de rechter zodat ik een behoorlijk aantal kilometers nodig had weer in de buurt te komen. Gelukkig had deze 7-rijder geen haast en kon ik er voorbij komen en wat denk je? Totaal geen interesse voor mijn 7! Mijnheer zat te bellen in zijn auto en was daar behoorlijk door gepreoccupeerd. Ik weet het, moeilijker woord dan viaduct.

Dan niet hè. De rest van de A27 en de A2 tot aan de afslag naar Helmond heb ik zowaar op de maximum toegestane snelheid kunnen afleggen zodat ik slechts 10 minuten te laat was. Ik had een afspraak om de ABS – ASC unit van de Z3 te laten repareren bij een bedrijf dat uiteindelijk in een woonhuis gevestigd was maar binnen een uur de unit weer werkend had gekregen. 2 Jaar garantie en geen factuur. Wel van alles moeten invullen op een home-made formulier dus daar heb ik dan weer wel vertrouwen in. Of de unit ook werkt weet ik pas als ik hem in Frankrijk weer in de Z3 schroef. Hele aardige man trouwens die het geweldig vond dat hij een unit uit een Franse Z3 mocht repareren. Voor adres en details moet je me maar even e-mailen.

Tijdens het uur wachten ben ik even op zoek gegaan naar een snackbar in Helmond. Ondanks dat mijn navi-truusje aangaf dat er genoeg waren kon ik er geen één vinden die open was. Vanaf 4 uur ofzo, ja lekker, ik heb nú honger! Enfin, toch nog een broodje kroket kunnen scoren ergens in het centrum. Ik was nog net op tijd terug om de ABS unit weer op te halen. Gezien de spoedreparatie, de gebruikte onderdelen en de garantie vond ik de prijs acceptabel, het was voor de eerste keer die dag dat ik €275,- kwijt was.

Nu is Helmond niet zo ver van ’s Hertogenbosch dus ik besloot eens langs te gaan bij vriend Giax (een forumlid waar ik de motor van zijn E65 735i gereviseerd heb). Blijkt dat er geen snelweg bestaat van Helmond naar ’s Hertogenbosch tenzij je een giga-stuk gaat omrijden. Whatever, het is zo’n 50 kilometer dus dat moet dan maar door de polders. Beter gezegd, door het land van Maas en Waal. Ik heb het liedje van Boudewijn de Groot in mijn hoofd maar het ritme heeft totaal geen binding met de voortgang die ik maak. Je mag daar nergens inhalen en dan zit er een kneus in een Polo voor je die weigert sneller te gaan dan 75 km/h. Op de teller ja! Dat is zo’n 66 km/h in het echt.

Ik heb de borden wel zien staan dat bij Gemert de provinciale weg was afgesloten maar om nu al bij het verlaten van Helmond de borden “G” te volgen vond ik niet nodig. Het zal toch niet zo zijn dat ze 40km provinciale weg tegelijk afsluiten zeker. Ik rij door tot aan de rotonde bij Gemert waar de weg daadwerkelijk was afgesloten, ze waren zowaar nog aan het werk ook! Hé, daar heb je het bord “G” weer. Nou, laten we dat dan maar volgen voor zolang het duurt. Inderdaad voor zolang het duurt want op een gegeven moment zijn de bordjes op en sta je ergens op een landweggetje midden in het land van Maas en Waal en ben je spontaan op zoek naar de G-spot.

Wat zegt mijn navigatie ervan? Op de eerst plaats dat ik me naar de “geplande route” moet begeven, goed geregeld, dat kan dus even niet. Op de kaart zie ik wel dat ik parallel aan de provinciale weg rij dus er moet vanzelf een afslag of zijstraat komen waardoor ik mij weer op de “geplande route” kan gaan begeven. Zo makkelijk was het niet, elke zijstraat was voorzien van een bord op een mobiel hekwerk van rood met witte planken wat me vertelde dat ik er niet in mocht. Goed, dan sla ik hier niet rechtsaf maar aan het einde van de weg linksaf. Aan het einde van die weg zit dan weer een weg die mij naar een ander provinciale weg zou leiden die de eerste provinciale weg kruist. Geen probleem, toch?

Snappen we het allemaal nog? Ik kan je vertellen dat ik het vrij logisch vond alleen was de uitvoering van mijn plan een ander verhaal. Die verbindingsweg was geen weg maar een bagger pad, er stond een bord wat een verbod inhield voor motorvoertuigen tenzij je er woonde of er echt moest wezen. Ik besloot dat ik die weg nodig had dus ik moest er echt wezen. Had ik beter niet kunnen doen, na zo’n 500 meter kwam ik een echt diepe bagger poel tegen. Als ik op dat moment gestopt was had ik er nooit door gekomen en een sleepwagen moeten bellen. Met 40 km/h er doorheen dan maar en dat lukte! De gaten had ik even niet op gerekend maar ik hield het gas erop en kwam er door.

Nu is mijn 7 verlaagd en bagger met gaten in combinatie met de snelheid deed mij een paar keer uit mijn stoel vliegen maar ik was erdoor! Ik maakte me wel zorgen over het onderstel wat tekeer ging als een nest jonge honden en nog beet ook. Hé, wat zie ik daar in de verte? Een stel koplampen die mijn kant op kwamen. Oh shoot, ook dat nog! Ze bleken te zijn bevestigd aan een camper, de tweede keer die dag dat ik last van een camper had. Na nog twee modderpoelen getrotseerd te hebben stond ik oog in oog in oog in oog (4 lampen dus) met de camper die niet van plan was van zijn pad af te wijken. Ik heb een 7 en je bekijkt het maar, dus met 40 km/h de camper de keus gelaten op een frontale botsing of toch uit te wijken.

Stoppen was het laatste wat ik ging doen en met wederzijds iets toegeven op het laatste moment zijn we elkaar gepasseerd. Ergens lachte ik want ik wist waar hij die camper nog doorheen moest loodsen, na de laatste baggerzooi bereik ik na 3 kilometer eindelijk weer een verharde weg. Linksaf en het klinkt nog steeds goed als ik gas geef. Ja, dat wil zeggen tot 60 km/h. Wat is dat toch voor een raar geluid wat de 7 produceert? Na een rotonde toch maar even gestopt op een parkeerplaats van een vrachtwagenbedrijf en onder de 7 gekeken. Shoot! De klep van de bodemafdekking die je open maakt om de olie te verversen is aan de voorkant afgebroken en sleept over de straat.

Nu ga ik nooit zonder gereedschap onderweg dus ik heb de twee snelsluiters waar de plaat nog aan hing los gemaakt en met drie kilo bagger erop in de achterkoffer gegooid. Ik heb er nog één in Frankrijk liggen dus dat is geen probleem. Achteraf vraag ik me af waarom ik het ding niet ter plaatse heb laten liggen, ik denk dat mijn milieubewustzijn groter is. Uiteindelijk bereik ik ’s Hertogenbosch met een navigatie wijfje dat denkt dat ik op het fietspad rij en mij continu links en direct rechtsaf wil laten slaan. Elke 200 meter. Geen paniek, gaat wel over.

Na een prettig bezoek aan Giax zet ik koers naar Hoofddorp, rond 3 uur is er nog geen sprake van filevorming of vertraging en rond half vijf stuur ik Hoofddorp centrum in. Even nog wat dingen kopen voor mijn jongste zoon want die ga ik rond half zeven ophalen om samen te gaan snookeren. Hij woont sinds kort min of meer op zichzelf en kan wel wat spulletjes gebruiken. Snel naar huis en de contactlenzen in mijn ogen proppen, dat is nodig want met een bril kan je echt geen snooker spelen. Je kijkt er altijd en eeuwig overheen dus die lenzen zijn een noodzaak. Ja ik wordt ouder maar zolang een bril of contactlenzen het enige probleem is kan ik er wel mee leven.

Na een geweldige avond rijden we weg bij de snookerkroeg, Blob, krak en ik ging nergens meer heen. Sta ik vast op een halve betonnen bol die in het trottoir gemetseld is. Voorwiel aan de bestuurderskant los van de grond en die bol zit precies onder het krik punt van de 7. Wat is dit nu weer? Welke minderbegaafde gemeentewerker heeft er nu een 30 centimeter hoge bol in de uitrit van de parkeerplaats aangebracht? Ik had het ding niet gezien omdat ik aan de andere kant ben ingestapt en de parkeersensors schijnen op die hoogte niet te werken. Ik loop terug de kroeg in en daar werd lacherig gereageerd, gebeurt minimaal één keer per week. Bedankt hè, hoe krijg ik de 7 er weer vanaf?

De geachte aanwezigen hebben geen idee dus de politie maar gebeld, dit omdat de 7 de weg blokkeerde. Niet het alarmnummer natuurlijk want er was geen gevaar. Nou, dat leverde een wachttijd van een uur op voordat onze wetshandhavers arriveerden. Had ik nog een soort van geluk want als de doorgaande weg niet geblokkeerd was had ik het mooi kunnen uitzoeken. Er wordt een takelwagen opgeroepen en tijdens het wachten wordt mijn rijbewijs gescand en moest ik blazen. Logisch, ik kwam uit de kroeg. Na een avond op koffie en sinas moet je dan ook nog bewijzen dat je niet bezopen bent. Natuurlijk een hele goede zaak en ik heb dan ook geen enkel probleem gemaakt.

Ik had één Irish coffee op en dat heb ik dan ook ruiterlijk toegegeven, lang niet genoeg alcohol om de blaastest positief te blazen. Niets op is natuurlijk beter maar ik ben slechts één keer per maand met mijn zoon op stap dus een gezamenlijk genot is dan onbetaalbaar, binnen grenzen natuurlijk! Dan krijg ik het gezeur over het feit dat er een Frans kenteken op zit en ik in Nederland een huis heb, officieel mag ik er dus niet mee rijden, in de rest van de wereld wel maar niet in dit stukje autonoom wad, gewonnen uit de Noordzee met meer regels dan begrip. Uiteindelijk is beleefdheid en een berg papieren die bewijzen dat alles in orde is de sleutel om de hier geldende wetten genoeg te doen.

Enfin, de takelwagen komt een uurtje later en lift de 7 even van de verkeerd geplaatste halve kloot, voor het luttele bedrag van € 275,-! Ter plaatse te voldoen omdat er een buitenlands kenteken op zit. Alles bij elkaar was ik om half één thuis. Twee keer vandaag in de file gestaan, twee keer de bodem beschadigd al was de tweede keer ook een stuk plastic wat verbogen is, twee keer €275,- uit moeten geven, twee keer een probleem met een camper gehad, ik ben bij dat deze dag voorbij is!

Nico.