Nog voordat de onderdelen gearriveerd zijn verras ik Dean met een bezoekje, onder het genot van een bak koffie vertel ik hem mijn plan. Eigenlijk vind hij het maar niks. Ik heb hem zo gek gemaakt over die 4e cylinder dat hij het eigenlijk helemaal niet wil weten. Ja luister eens, het is het proberen waard. Of je moet die dealer blindelings vertrouwen, maar dat doe ik dus niet. Na nog 2 bakken koffie heb ik hem eindelijk overtuigd en gaan we aan “operatie perslucht” beginnen. Als een zenuwachtig hondje dat nodig uitgelaten moet worden draait hij om me heen, Dean, schiet op, zoek een boom op en ga plassen of zo!
Ik sleutel op mijn gemak alle 6 injectors eruit maar Dean is zo snel weer terug dat ik hem adviseer een kalmeringspilletje te nemen. Zit, af, braaf en blijf. Gôh, heeft die hondentraining nog effect ook zeg, ik schrok me rot. Hij deed zowaar wat ik zei.
Ik wilde nog net niet zo ver gaan om hem te leren “dood” te spelen. Sleutelen met een handicap zeg maar. Dat heb ik van golf spelers nooit echt begrepen, wat is jouw handicap? Alsof ze allemaal met een gehandicaptenkaart in de auto rondrijden. Maar goed dat ik geen golf speel, als ze dat aan mij zouden vragen zeg ik “Ik heb nergens last van, maar ik kan jou er wel even één geven”! Dus na de eerste les zou het al afgelopen zijn voor mij, als aspirant lid van de kolf-klup kom ik er mooi niet meer in.
Maar ze hebben allemaal een handicap, ik vraag me toch af of er ook gewone parkeerplaatsen bij een golf club te vinden zijn. Oh, is het zo duidelijk dat ik er nog nooit geweest ben?
De 5 is klaar voor zijn alternatieve compressietest, ik haal de olievuldop en de koelwaterdop eraf. De druk moet toch ergens naar toe kunnen anders zie je nog niets.
De eerste cylinder op compressieslag draaien aan de krukas, de compressor aanzetten en vooral niet te veel druk erop. Twee bar moet genoeg zijn, de slang in het gat en blazen maar. De waarde op de meter is niet van belang, als ze allemaal maar zo’n beetje hetzelfde aangeven. Dat gaat boven verwachting goed, totdat ik bij de fameuze 4e cylinder ben. Ik hou niet veel druk over en daarmee is voor mij bevestigd dat mijn eerste kreet nog waarheid blijkt te zijn ook! De afwijking is genoeg om mij te overtuigen. Dean wordt langzaam groen, dan blauw en vervolgens rood, oftewel, hij werdt misselijk, zijn hart stopte en daarna werd hij kwaad. Doe dat nog eens Dean, zag er wel bijzonder uit!
Ik ben dan wel overtuigd dat er iets mis is met de motor maar Dean weigert het te geloven, hij probeert echt alles aan te voeren om mijn test onderuit te halen. Nu moet je weten dat Dean vroeger rugby heeft gespeeld en een klerenkast van ruim 130 kilo is, op het veld maak ik tegen hem geen schijn van kans. Maar als het op redeneren aankomt kan ik hem wel tekkelen. Ja ik weet dat het verkeerd geschreven is, begrijp je wat er staat? Nou, laten we dan niet moeilijk gaan doen hè. Ik sta hier een wilde rugby speler te kalmeren, daar heb ik mijn handen al vol aan.
Hij voert echt alles aan waarom het geen kapotte zuiger kan zijn, koppakking, een klep die niet helemaal sluit, waar ik nog fijntjes aan toevoeg dat het ook een gescheurde kop of zuigerveren zouden kunnen zijn. Hij is op zijn kookpunt en dat verleng ik daarmee nog even. “Dat moeten ze toch gezien hebben met uitlezen” roept hij. Nou nee hoor, je kunt er veel mee maar dan hadden ze toch echt een compressietest moeten doen. Ik ga maar eens proberen hem te kalmeren door te zeggen dat de injectors toch vervangen moesten worden, over de LKM heb ik het nog maar even niet gehad op dat punt. Dean springt in de Volvo en komt een half uurtje later terug met een krat bier.
In de tijd dat hij weg is zet ik de injectors weer terug en sluit die drukleidingen weer aan. Ik wil niet dat er vocht of vuil in het brandstof systeem komt. Maar wat een puzzel is dat zeg, alle 6 drukleidingen hebben een iets andere buiging. Welke hoort nu waar? Ze zitten ook niet aan elkaar vast met beugeltjes ofzo, die hebben er ooit wel opgezeten maar zijn allang verdwenen. Toch had ik alles op volgorde neergelegd, hoe kan dat nou? Blijkt dat dolle Dries alle leidingen heeft schoongemaakt zonder dat ik het gezien had, en natuurlijk lekker door elkaar heeft gegooid. Kijk je even niet en denk je dat hij braaf overal afblijft, mooi niet dus! Het was maar goed dat hij met bruine pretpalen terug kwam.
Na een paar dagen komen de injectors binnen, dus weer tijd voor “some quality” sleutelen. Ja, Dean is een Engelsman als je dat nog niet begrepen had. Omdat ik scherp in de gaten hou dat Dean niet weer de injectorleidingen door elkaar gooit is het binnen een half uurtje klaar. Starten dus maar, zijn hoop is zelfs hoger dan de Himalaya. Het motorblok sputtert, klopt, tikt en uiteindelijk loopt het. Geef eens gas Dean! We horen elkaar nog wel maar zien is er niet meer bij, de rookontwikkeling is zo groot dat de hoogovens in IJmuiden er spontaan jaloers op worden. Dat moet volgens Dean nog “even inlopen”, gaat wel over. Nee dus !! De Indianen nemen hun posities al weer in, en ik roep: “Hé, Luitenant Blueberry, afzetten dat ding!!”. Zo houden we het fort nooit in stand. Je maakt “Sitting Bull” niet vrolijk hoor!
Wordt vervolgd,
Nico.