Nog maar eens op vakantie. Deel 5.

Kritisch op de juiste werking van alle dingen ben ik al lang niet meer dus dan rijden we maar verder zonder dat de klep in het slot zit. Eerst wil ik weten of het dwarsliggende driespan al is bijgedraaid. Kontact aan, geen meldingen en weer keurig een P in het instrumentencluster. De bak heeft het in ieder geval begrepen. De ruitenwissers dan? Doen het ook weer. Ik weet al een tijdje niet meer waar ik zou moeten gaan zoeken maar nu ben ik wel helemaal verloren. Starten dan maar en dat gaat wonderwel goed. Louise is ook bijgedraaid en wil me niet meer terug hebben naar het beginpunt. Braaf zo! Ga zo door! De bak in D en weg zijn we maar nog geen 5 meter verder zegt de boordcomputer dat de achterklep nog open staat. Ja, denk je dat ik dat niet weet? Doe er lekker zelf iets aan en zorg er voor dat het ding dicht gaat als je er een probleem mee hebt. Zeikerd!.

Nu de 7 weer doet wat er verwacht wordt ben ik niet meer geïnteresseerd in een stop, niet voor koffie of eten en al helemaal niet om de medepassagiers te laten plassen. Dat wordt me niet in dank afgenomen dus noodgedwongen toch maar even ergens gestopt. Tja, als ik de keus heb tussen stoppen en nat leer …… Nou ja, laten we maar stoppen dan, het is tenslotte geen artikel in de plee-boy. Tijdens de stop besluit ik de sofclose eens op een alternatieve manier opnieuw te initialiseren. Kofferklep open, met een schroevendraaier de haak van het slot in de “gesloten” positie duwen en met het knopje buitenop weer ontgrendelen. Nu dicht dat ding en zowaar werkt de softclose ineens weer. Toch raar, dat zou dus betekenen dat je de accu moet aansluiten met de klep dicht anders begrijpt de electronica het niet. Dat wordt wat lastig maar ik weet nu wel hoe ik het systeem weer kan reanimeren.

Zonder noemenswaardige problemen bereiken we Brioude waar we de nacht doorbrengen. Eigenlijk wil ik alleen nog maar naar huis en de volgende ochtend ben ik vast besloten dat ook te gaan doen. Het is niet dat de 7 de vakantie verpest heeft maar “la voiture” heeft er toch best wel een stempel op gedrukt. Ik ben razend benieuwd wat er allemaal in het fout-geheugen van de diverse modules staat en nog veel benieuwder of ik met die informatie ergens aanknopingspunten heb om de problemen op te lossen. Als Herr Heinz von Bit-Fehler bis Speicherrung zijn werk goed gedaan heeft moet dat lukken. Onderweg naar huis dus!

De kortste weg naar huis is een kleine 400 kilometer en er zijn nog behoorlijke heuvels te nemen, de hoogste is nog altijd 1200 meter boven het zeeniveau. Geen paniek we gaan in Montluçon eten en dan verder naar huis. Voordat we de hoogste heuvel bereiken krijg ik de ene melding na de andere in het display, van “Motoröl Uberprüfen” ( hé, die hadden we nog niet gezien ) en “Getriebenotprogramm” tot “Bremsbelage Wechseln” en de melding dat het +3 graden buiten is. Allemaal vergezeld van die gezellige “Dong”. Elke keer als het ding dong zegt probeert mijn vrouw zich krampachtig zo te manoeuvreren dat ze in het display kan lezen wat er nu weer geroepen wordt. Na verrekte nekspieren en een zekere behandeling bij de fysiotherapeut bij elkaar geworsteld te hebben beperkt ze zich tot de uitspraak: “Wat heeft ie nu weer?”. Niets aan de hand schat, de ruitensproeier is leeg. Dong, “wat nu weer?”. Hè, er staat helemaal niets in het display. Bleek haar iPhone het virus ook opgelopen te hebben en een nieuw bericht met hetzelfde vervelende geluidje te melden. Ik kan die gong wel killen! Parkeerplaatsje maar weer eens, er gaat ruim een liter motorolie bij en de laatste melding blijkt echt waar te zijn, het is koud!

Dan in de stromende regen verder, ik laat me door het weer niet makkelijk uit het veld slaan maar ik zou er alles voor gegeven hebben om op dat moment de poort van mijn eigen tuin binnen te rijden.
We zijn bijna bij Clermont Ferrand, het is inmiddels donker en lantaarnpalen hebben de Fransen alleen in Parijs neergezet. Op de autoroute haal ik vrachtwagens in met een gangetje van 130 – 140, het is niet erg druk maar dan opeens, als ik net een vrachtwagen voorbij ben stoppen de ruitenwissers er weer eens mee. Geen goed plan met die snelheid in dat weer!

Wordt vervolgd,
Nico.