Archives for juli 2012

De volgende ochtend maar eens gaan kijken bij die intrigerende 740 die alles heeft wat je je kunt voorstellen. Hij had zelfs nog méér, de verkeerde maat achterbanden, een berg roest en schade die op de foto’s niet te zien was. Verder wel een mooie auto totdat ik het ding startte, het leek wel of de distributieketting klaar stond om de behuizing te verlaten. Wat een geratel! Beste heer Achmed, dit gaat het niet worden voor mij, ik zit echt niet op een motorrevisie te wachten voor dat geld. Triest ben ik, het leek zo mooi. Uiterlijke schijn bedriegt en ik probeer mijzelf over de desillusie heen te zetten. Ach alle Turken zijn hetzelfde denk ik, wetende dat er ook goede tussen zitten. Het volgende adres uit mijn achterzak gevist, waar mag dat dan wel zijn? Moet in de buurt zijn anders had ik het niet opgeschreven. Nog even terug naar Achmed, “heb je toevallig WiFi”? Nein, habe ich nicht. Wist niet dat je kwaad werdt! In het Duits klinkt het nu eenmaal harder dan in het Frans en ik moet niet generaliseren, eigenlijk was hij best wel behulpzaam en bovenal erg vriendelijk. Als de 7 goed was geweest had ik serieus overwogen die auto van hem te kopen.

Blijft het feit dat we het dorp Wiesloch in moeten om in een Italiaans café de WiFi op te pikken, onder het genot van een bakkie echte Italiaanse espresso vinden we het volgende adres. Karlsruhe, ja dat is 100km naar het zuiden maar ik waag het erop en stuur de privé aanbieder een e-mail. “Bel me binnen een uur op en ik kom kijken naar jouw 7” Nooit terug gebeld die gozer, zelfs de volgende dag niet. Tussen Miki en Mick Jagger, espresso en vioolmuziek zoek ik het internet af naar een goede 740. Inmiddels begint de Zwiebelschnitzel van de vorige avond zich te manifesteren, en ik heb ineens ruimte om mijzelf te bewegen. Hoe is dat nu mogelijk ??
Er staat er één in Mannheim, voldoet niet geheel aan de wensen maar is het bekijken waard. Ik heb de route met behulp van google-maps in mijn hoofd geprent en rij er zonder verdere aanwijzingen naartoe.

De 7 staat bij een tankstation, het eerste wat opvalt is dat de covers van de klepdeksels op de achterbank liggen. Geen goed teken maar ik ga op zoek naar de verkoper. Ik stap het tankstation binnen en vraag naar de verkoper. Die blijkt niet bij het tankstation te horen maar heeft zijn bedrijf net om de hoek. Kan allemaal, dus ik loop richting de vermeende verkoper en op een stukje braak liggend land met een caravan erop vind ik de “eigenaar” cq verkoper. Net naast de wasstraat waar de fouten van het ding voor de deur geparkeerd staan. Een Ford Mondeo met een gehavende bumper, een Fiat panda met beslagen ramen en een VW golf waar de blanke lak af gestript is. Zelfs de C5 durf ik daar niet doorheen te sturen.

Een weggelopen Pakistaan, neem ik hem niet kwalijk maar van auto’s heeft hij geen verstand. Er zit wat schade op de 7, niets heftigs en ook niet verkeerd weggewerkt. Op het eerste gezicht hebben we met een “eerlijke” auto te maken en dat interesseert me wel. Leepu pakt zijn startkabels en de sleutels mee en vertelt mij, terwijl we naar de 7 lopen, dat de motor een klein probleempje heeft. Nee hè!! Dat is de tweede al die dag met motor problemen. Nou, laat maar horen dan. De motor blijft niet lopen is het antwoord. Direct erna zegt hij dat het de LMM is want dat hadden zijn Sherpa’s al uitgevonden. En hoe hebben ze dat dan gedaan, uitgelezen met BMW software? Nee nee, ervaring was het antwoord. Hoeveel van dit soort auto’s rijden er eigenlijk in Pakistan rond? Ik heb dan ook mijn twijfels maar ik wil de motor toch even horen lopen.

Dat is wat lastig, de accu is leeg. Daarom had hij meteen zijn startkabels meegenomen. En dan komt er een onverwachte vraag…. “Bent U met de auto?”, uhhh, ja. Ik kom niet uit Frankrijk lopen, maar waarom dan? Als U Uw eigen auto nu even naast de 7 zet kunnen we de startkabels aansluiten. Ja hé ho momentje graag, je bedoelt dus dat ik de C5 moet gaan halen en daarmee de 7 starten? Precies meneer, ik zou willen dat al mijn klanten het zo snel begrijpen. Krijg nou wat!!

De middag was toch al grotendeels voorbij en ik wilde voor het spitsuur Mannheim weer uitzijn, de C5 ernaast gezet en het ding gestart. Plof reutel kuch en over. Nog maar eens proberen, met wat gas erbij krijg ik het V8 blok op hooguit 1200 toeren onder luid protest onder de kap vandaan. Gas los en het blokje gaat weer in volledige ruststand. Uit dus. Nou Leepu, er is wel iets meer aan de hand dan alleen maar een LMM hoor, ik gok zomaar op een verstopt benzinefilter en een paar bobines die niet werken. Toen schoot ineens Mick Jagger in zijn versnelling, zegt tegen mij dat ik de straat eens heen en weer moet rijden om het brandstof systeem door te blazen. Dat zou best wel schelen volgens hem. Ga plaatjes draaien man! Deze 7 komt niet van zijn plaats, ik heb de bak nog niet eens in D gehad en hij trekt het al niet meer.

Wordt vervolgd,
Nico.

Na het total-loss rijden van mijn geliefde 740i uit 1997 moest ik op zoek naar een waardige vervanger, het moet een 7 zijn en als het even kan een PFL, dus het internet maar eens opgedoken. Eerst in Frankrijk zoeken, als ik het ding niet hoef in te voeren scheelt het behoorlijk wat geld. Wat hebben we in de aanbieding hier? Een 740i welke door middel van een misleidende advertentie achteraf een 728 blijkt te zijn. Niks mis mee maar dat zoek ik niet. Een andere 740 die een 750 blijkt te zijn. Mmmm, een echte 740 maar behoorlijk verkeerd verbouwd en dan blijkt het ook nog een diesel te zijn. Nog één, ook verbouwd maar binnen de grenzen van wat op te lossen valt, alleen een prijsje waar Leitner de hik van krijgt. Daar koop je hier gewoon drie nieuwe Clio’s en een halve Twingo voor.

Zo veel voor het Franse aanbod, maar eens in Duitsland kijken. Na de gangbare sites afgezocht te hebben blijf ik op één aanbod hangen. Een 740i met trekhaak, dubbel glas, electronische dempers en een grijs lederen interieur. Dus maar eens in de E-Mail geklommen en de aanbieder een berichtje geschreven, omwille van de privacy zal ik hem maar Achmed noemen. Een Turk was het wel maar het aanbod zag er “fabelhaft” uit. Dus afspraakie gemaakt en gaan kijken bij Negemed, in Duitsland dus, ver weg, niet naast de deur.

Met nog drie adressen in de achterzak “in geval van nood” moest ik nog iemand ronselen om de C5 terug naar Frankrijk te rijden. Onze vrienden en kennissenkring is vrij uitgebreid maar om nu direct iemand aan te wijzen als de geschikte persoon viel niet mee. Totdat we ineens bedachten dat een vriend van een goede vriendin, die vaker auto’s uit Duitsland naar Frankrijk rijdt, de moeite waard was om te vragen voor het avontuur. Ik had alleen maar van die gast gehoord, een Engelsman die een passie heeft voor de oude Citroën XM modellen. Dat die de XM’s nu toevallig uit Duitsland haalt zegt nog niets, alleen dat hij weet hoe een Citroën rijdt en daarmee vertrouw ik erop dat de C5 weer heel thuis komt.

We maken een afspraak voor de eerste ontmoeting via onze vriendin, sta ik daar ineens oog in oog met een kopie van Mick Jagger zeg. Ik schrok me rot, blijkt achteraf ook nog dat hij een platenmaatschappij heeft gehad in Engeland. Zijn naam is Kim, oké. Ik had meer iets van “als je maar niet begint te zingen”. Nu heb ik helemaal niets tegen de Rolling Stones, maar om nu met een lookalike van Mick Jagger naar Duitsland te rijden doet me even twijfelen. Na een goed gesprek zijn mijn twijfels verdwenen, we spreken af om op maandag naar Duitsland te rijden en als het even mee zit de volgende dag weer terug. De wens is, zoals zo vaak, de vader van de planning.

Ik had 2 hotelkamers geboekt net ten zuiden van Mannheim, in die buurt stond ook de 7 die mijn aandacht niet losliet. Na een aangename rit van bijna 1000 km komen we bij het hotel aan. Het valt me op dat Mick Jagger bij alle liedjes die op de radio voorbij komen een nummer roept. In eerste instantie dacht ik laat maar gaan, we hebben allemaal onze problemen. Ruimdenkend als ik ben vraag ik hem terloops wat al die nummers voorstellen. Blijken het de productienummers van oude vinyl LP’s te zijn die ooit dat liedje erop hadden. De gek kent twintigduizend LP nummers uit zijn hoofd! Niet door de titel maar via het productienummer van het schijfje vinyl. Lekker dan, heb ik weer.

Ik zoek ze wel uit hè, de kunstenaars die niet weten waar ze hun kunstje kwijt kunnen. Enfin, we zijn bij het hotel in Mannheim aangekomen, ik produceer mijn reservering en de dame achter de balie zegt: “U bent 2 weken te vroeg”. Watte? Tja ze zei het in het Nederlands en daar was ik niet op ingesteld. Buiten het feit dat ik een klimaatvluchteling ben heb ik met het omschakelen van de verschillende talen die ik spreek, begrijp en kan schrijven nog wel eens wat problemen. Ga mij niet vragen om in Duitsland iets naar het Frans te vertalen, ik zou een slechte tolk zijn. Ben ik in het land waar ze een bepaalde taal spreken dan doe ik vrolijk mee, inmiddels in 6 talen.

Maar goed, ik had dus een reservering gemaakt op de 23-ste, stomme website, ik had het gewoon niet gezien hè. Ik was daar op de negende Juli maar dat was voor mevrouw van Bommel (hoe Nederlands kan het zijn) geen enkel probleem, ze heeft gewoon de reservering van de 23-ste omgeboekt. Gelukkig, we kunnen rustig slapen en Mick Jagger ook. Ow ja, heeft U hier ook internet? Ja natuurlijk, je moet alleen een beetje geduld hebben. Hoezo? Nou, het is niet zo heel erg snel. Nou dat was het understatement van de dag! Na 20 minuten heb ik mijn hotmail geopend en na drie kwartier heb ik autoscout24.de voor mijn neus.

Laat maar even zitten, eerst eens uitgebreid dineren. Mis dus, maandagavond is bij vele restaurants “Feierabend” en dus gesloten voor ander hongerig volk. Uit eindelijk komen we bij een vesting waar een bord Warsteiner buiten hangt en de deur is nog open ook. De Stammtisch is al redelijk gevuld met dikbuikige plaatselijke boeren. Lijkt op zich iets waarvan je zegt “wegwezen”! We hebben echter weinig keus en gaan aan een tafeltje zitten, nog geen 3 seconden later staat er een heel lief maar afzichtelijk boerinnetje bij ons aan de tafel. Soort van inteelt product, dat heet tegenwoordig “genetisch gemanipuleerd” geloof ik. Ik bestel een groot glas bier en daar werd ze behoorlijk vrolijk van, nóg vrolijker toen ik een Zwiebelschnitsel bestelde. Boeren kost op oud Duitse wijze bereidt, heerlijk! Alleen zijn de gevolgen de volgende dag voor mijn medereizigers niet zo fijn.

Wordt vervolgd.

Nico.

Het is een beetje jammer dat ik Dean zijn gezicht niet kan zien, dat moet alle kleuren van de regenboog gehad hebben. Droogjes merk ik op dat dit de oplossing dus niet was. Dat durf ik want hij kan me toch niet zien, laat staan dat hij me zou kunnen raken als hij zou gaan slaan. Om hem over zijn depressie heen te helpen stel ik voor de LKM maar eens in te gaan bouwen, doen we toch nog iets positiefs. Volgens TIS zit dat ding aan de bestuurderskant, en laat dus ook vrolijk foto’s zien van de linker kant van de auto. Buiten het feit dat de LKM op een onmogelijke plaats zit bij een 5-serie, achter het paneel in de voetruimte aan de zijkant, diep weggewerkt in de catacomben van de 5, kom ik er, na een kwartiertje alle mogelijke stukken plastic demonteren, achter dat de LKM aan de andere kant moet zitten bij deze auto. Nergens te vinden aan de linker kant! Fijn, bedankt, niet prettig geregeld hier! Stomme Engelsen, ga dan gewoon aan de goede kant van de weg rijden!!

Dean kan het niet meer aanzien en verdwijnt, even later komt hij terug met 2 bakken koffie. Dat zijn onze standaard dranken, koffie en bier. Sorry! Na de koffie schroef ik het plastic allemaal weer terug en begin de andere kant te slopen. Als het niet lukt ben je opeens niet zo kritisch meer, en jawel hoor daar zit zowaar een LKM verstopt! Ik vraag aan Dean of ze in Engeland de vuilbakken aan de overkant van de weg buiten zetten, hij kijkt me vragend aan. Ja, alles zit aan de verkeerde kant, dus komen ze ook aan de andere kant van de weg de vuilnis ophalen. Het duurt even voordat zijn kwartje valt, bij jullie ook? Dat had ik niet verwacht van een intelligent publiek.

De nieuwe tweedehandse LKM zit erin, contact aan en eens kijken of de lampjes van de richtingaanwijzers het nu wél doen. Mooi niet hè, laten we hem er maar weer uithalen dan. Dean is het daar niet mee eens, dat moet gewoon opnieuw gecodeerd worden volgens hem. Nou ok, wat jij wilt. Maar je begrijpt dat we de 5 dan weer naar de dealer moeten brengen. Dat vindt hij niet erg want in zijn beleving moeten de injectors ook opnieuw geprogrammeerd worden. Ik kan echt doen wat ik wil, het is niet mogelijk hem ervan te overtuigen dat het verloren tijd, geld en moeite is. De dealer is heilig, alleen bidt die niet tot dezelfde God, en al helemaal niet in dezelfde taal. Alleen als het op geld aankomt spreken ze ineens de taal van de Memisa bus.

Oh dat ken je niet, de Memisa bus? Die stond vroeger achter in de katholieke kerk, daar kon je na beroofd te zijn door de pastoor in de vorm van de collecte, die altijd ten goede kwam van het onderhoud aan “onze” kerk, nogmaals een donatie kwijt voor de arme zwarte kindertjes in Afrika. Je kon dan als je wilde een boekje meenemen waarin plaatjes stonden die vroeger ook in “De Lach” stonden maar dan de negatiefjes. En nu weten we zeker niet wat “De Lach” is, je moet ook alles uitleggen hè. Een soort van primitieve playboy dus. Bloot blaadjes, dat in het negatief waren de foto’s in de Memisa blaadjes. Zwart in plaats van wit, begrijpen jullie het nu ??
Overigens kwam de pastoor niets te kort volgens mij, na 3 maanden lekte het dak nog steeds en de beste man werdt steeds dikker. Die bus is volgens mij nooit vertrokken naar Afrika hoor. Manco in de dienstregeling denk ik, maar geleegd werd het ding wél! Als je na 2 jaar weer eens zo’n boekje meenam had je het bewijs in handen, ze waren geen gram aangekomen op die foto’s en liepen nog steeds in hun blote kont.

Heilige dealers, nou dat geloof is lang geleden al om zeep geholpen door onze pastoor. Dat is ook de rede dat ik van mijn geloof ben afgevallen, en dat gaf thuis toen ter tijd een behoorlijke klap. Mijn moeder riep opgelucht, God zij dank, dan hoef ik er ook niet meer naar toe. Mijn vader zou het een worst wezen, die had al eerder met auto dealers te maken gehad en was bewust atheïst geworden. Maar Dean heeft die wijsheden uit zijn verleden niet echt ergens opgeslagen, die gelooft nog steeds! En dat in deze tijd zeg, je moet ze maar vinden. Dus zijn 5 maar weer eens op de trailer geladen en terug naar Angoulême.

Er is niets lastiger als Nederlander om een bewust niets begrijpende Fransman wijs te maken in zijn eigen taal wat een Engelsman loopt te roepen. Ik kreeg spontaan de neiging Duits te gaan praten.Ik was mijzelf bewust dat alleen de 5 dat zou begrijpen, maar om nu tegen een auto te gaan praten ging me iets te ver. Dus zo goed en kwaad als het ging heb ik de mechaniker ervan kunnen overtuigen dat de injectoren vervangen waren en de LKM opnieuw gecodeerd moest worden. Niet mijn idee maar hij zou er naar gaan kijken. Juist, vertaalt in het Nederlands is dat: “Ik begrijp er echt helemaal niks van maar als je dat wilt sluit ik de computer er nog wel een uurtje op aan”. Niet dat hij dacht dat het zinvol was maar 150 euro zijn op die manier makkelijk binnen te slepen.

Wordt weer vervolgd.
Nico.

Nog voordat de onderdelen gearriveerd zijn verras ik Dean met een bezoekje, onder het genot van een bak koffie vertel ik hem mijn plan. Eigenlijk vind hij het maar niks. Ik heb hem zo gek gemaakt over die 4e cylinder dat hij het eigenlijk helemaal niet wil weten. Ja luister eens, het is het proberen waard. Of je moet die dealer blindelings vertrouwen, maar dat doe ik dus niet. Na nog 2 bakken koffie heb ik hem eindelijk overtuigd en gaan we aan “operatie perslucht” beginnen. Als een zenuwachtig hondje dat nodig uitgelaten moet worden draait hij om me heen, Dean, schiet op, zoek een boom op en ga plassen of zo!

Ik sleutel op mijn gemak alle 6 injectors eruit maar Dean is zo snel weer terug dat ik hem adviseer een kalmeringspilletje te nemen. Zit, af, braaf en blijf. Gôh, heeft die hondentraining nog effect ook zeg, ik schrok me rot. Hij deed zowaar wat ik zei.
Ik wilde nog net niet zo ver gaan om hem te leren “dood” te spelen. Sleutelen met een handicap zeg maar. Dat heb ik van golf spelers nooit echt begrepen, wat is jouw handicap? Alsof ze allemaal met een gehandicaptenkaart in de auto rondrijden. Maar goed dat ik geen golf speel, als ze dat aan mij zouden vragen zeg ik “Ik heb nergens last van, maar ik kan jou er wel even één geven”! Dus na de eerste les zou het al afgelopen zijn voor mij, als aspirant lid van de kolf-klup kom ik er mooi niet meer in.
Maar ze hebben allemaal een handicap, ik vraag me toch af of er ook gewone parkeerplaatsen bij een golf club te vinden zijn. Oh, is het zo duidelijk dat ik er nog nooit geweest ben?

De 5 is klaar voor zijn alternatieve compressietest, ik haal de olievuldop en de koelwaterdop eraf. De druk moet toch ergens naar toe kunnen anders zie je nog niets.
De eerste cylinder op compressieslag draaien aan de krukas, de compressor aanzetten en vooral niet te veel druk erop. Twee bar moet genoeg zijn, de slang in het gat en blazen maar. De waarde op de meter is niet van belang, als ze allemaal maar zo’n beetje hetzelfde aangeven. Dat gaat boven verwachting goed, totdat ik bij de fameuze 4e cylinder ben. Ik hou niet veel druk over en daarmee is voor mij bevestigd dat mijn eerste kreet nog waarheid blijkt te zijn ook! De afwijking is genoeg om mij te overtuigen. Dean wordt langzaam groen, dan blauw en vervolgens rood, oftewel, hij werdt misselijk, zijn hart stopte en daarna werd hij kwaad. Doe dat nog eens Dean, zag er wel bijzonder uit!

Ik ben dan wel overtuigd dat er iets mis is met de motor maar Dean weigert het te geloven, hij probeert echt alles aan te voeren om mijn test onderuit te halen. Nu moet je weten dat Dean vroeger rugby heeft gespeeld en een klerenkast van ruim 130 kilo is, op het veld maak ik tegen hem geen schijn van kans. Maar als het op redeneren aankomt kan ik hem wel tekkelen. Ja ik weet dat het verkeerd geschreven is, begrijp je wat er staat? Nou, laten we dan niet moeilijk gaan doen hè. Ik sta hier een wilde rugby speler te kalmeren, daar heb ik mijn handen al vol aan.

Hij voert echt alles aan waarom het geen kapotte zuiger kan zijn, koppakking, een klep die niet helemaal sluit, waar ik nog fijntjes aan toevoeg dat het ook een gescheurde kop of zuigerveren zouden kunnen zijn. Hij is op zijn kookpunt en dat verleng ik daarmee nog even. “Dat moeten ze toch gezien hebben met uitlezen” roept hij. Nou nee hoor, je kunt er veel mee maar dan hadden ze toch echt een compressietest moeten doen. Ik ga maar eens proberen hem te kalmeren door te zeggen dat de injectors toch vervangen moesten worden, over de LKM heb ik het nog maar even niet gehad op dat punt. Dean springt in de Volvo en komt een half uurtje later terug met een krat bier.

In de tijd dat hij weg is zet ik de injectors weer terug en sluit die drukleidingen weer aan. Ik wil niet dat er vocht of vuil in het brandstof systeem komt. Maar wat een puzzel is dat zeg, alle 6 drukleidingen hebben een iets andere buiging. Welke hoort nu waar? Ze zitten ook niet aan elkaar vast met beugeltjes ofzo, die hebben er ooit wel opgezeten maar zijn allang verdwenen. Toch had ik alles op volgorde neergelegd, hoe kan dat nou? Blijkt dat dolle Dries alle leidingen heeft schoongemaakt zonder dat ik het gezien had, en natuurlijk lekker door elkaar heeft gegooid. Kijk je even niet en denk je dat hij braaf overal afblijft, mooi niet dus! Het was maar goed dat hij met bruine pretpalen terug kwam.

Na een paar dagen komen de injectors binnen, dus weer tijd voor “some quality” sleutelen. Ja, Dean is een Engelsman als je dat nog niet begrepen had. Omdat ik scherp in de gaten hou dat Dean niet weer de injectorleidingen door elkaar gooit is het binnen een half uurtje klaar. Starten dus maar, zijn hoop is zelfs hoger dan de Himalaya. Het motorblok sputtert, klopt, tikt en uiteindelijk loopt het. Geef eens gas Dean! We horen elkaar nog wel maar zien is er niet meer bij, de rookontwikkeling is zo groot dat de hoogovens in IJmuiden er spontaan jaloers op worden. Dat moet volgens Dean nog “even inlopen”, gaat wel over. Nee dus !! De Indianen nemen hun posities al weer in, en ik roep: “Hé, Luitenant Blueberry, afzetten dat ding!!”. Zo houden we het fort nooit in stand. Je maakt “Sitting Bull” niet vrolijk hoor!

Wordt vervolgd,

Nico.